พลู เป็นไม้เถา ลำต้นอวบน้ำ มีข้อและปล้องอย่างชัดเจน มีกลิ่นหอม ใบเป็นใบเดี่ยว ลักษณะคล้ายใบโพธิ์ ผิวใบเรียบเป็นมัน มีกลิ่นฉุน มีดอกสีขาวขนาดเล็ก ออกดอกเป็นช่อ มีผลสีแดง ลูกกลม เติบโตได้ดีในที่มีความชื้นสูง ชอบอากาศร้อน นิยมปลูกกันแพร่หลายในภาคกลาง ขยายพันธุ์ด้วยการปักชำ โดยใช้ลำต้น หรือเถา

ในด้านของพืชสมุนไพรใช้ใบในช่วงที่สมบูรณ์เต็มที่แต่ไม่ถึงกับแก่จัด นำมาบดทำเป็นยา ให้รสเผ็ดร้อน หรือนิยมใช้ทานปูนแดงกินกับหมาก

สรรพคุณทางยา

  • ใบ : นำใบพลูสดมาเคี้ยว มีสรรพคุณช่วยดับกลิ่นปาก แก้ปวดฟัน แก้โรคเหงือกร่น นำใบพลูสดมาโขลกให้ละเอียด คั้นเอาแต่น้ำดื่มเพื่อขับลมในลำไส้ แก้ท้องอืด ลดอาการแน่นท้อง ช่วยฆ่าเชื้อโรคตามทางเดินอาหาร ระบบลำไส้ ช่วยทำให้ร่างกายสดชื่น หรือใช้น้ำคั้นจากใบพลูสด ทาตามผิวหนัง แก้กลากเกลื้อน แก้คัน แก้ลมพิษ นำใบพลูสดมาตำให้ละเอียด ใช้พอกบริเวณที่ปวดบวมและฟกช้ำ จะช่วยบรรเทาอาการปวด สลายเลือดคั่งที่อยู่ใต้ผิวหนัง

ใบพลูสดแก้กลากเกลื้อน และลมพิษ

ใช้ใบพลูสด 4-5 ใบ นำมาโขลกให้ละเอียดหรือปั่นให้ละเอียดด้วยเครื่องปั่น ผสมกับเหล้าขาวใช้ทาตามผิวหนัง แก้โรคกลากเกลื้อน แก้ผดผื่นคัน แก้ลมพิษ ลดอาการอักเสบของผิวหนัง ช่วยขจัดสิ่งสกปรก หรือไขมันที่อุดตันรูขุมขน

ชื่อ : ใบพลู (Betel pepper)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Piper betle L.
วงศ์ : Piperaceae